تجربه و راهنمای سفر به سلیمانیه عراق فروردین ۱۴۰۲

من چند سال قبل به واسطه سایتی که برای یک نفر در سلیمانیه عراق طراحی کردم باهاش آشنا شدم.

چند سالی بود قصد داشتم برم سلیمانیه ولی مردد بودم. بار اول که خواستم برم خطوط هوایی باز بود و نیاز به ویزا داشت. ویزا گرفتم یه مشکلی برام پیش اومد و سفرم کنسل شد.

بار بعد که خواستیم بریم خطوط هوایی بسته شده بود و البته نیاز به ویزا هم دیگه نبود. این بار سفر زمینی برام یه مقدار مبهم بود و نمیدونستم چقدر امن هست و چطور باید برم. در هر حال تصمیم گرفتم برم.

قبل از رفتن تو اینترنت جستجو کردم و راهنما و اطلاعات مناسبی برای سفر به سلیمانیه پیدا نکردم به همین خاطر تصمیم گرفتم تجربه خودم رو بنویسم.

حمل و نقل به سلمیانیه

امکان کاپوتاژ ماشین هست. ولی من با تاکسی رفتم. چون اونجا ماشین بود و با یه نفر که مشورت کردم گفت اگر اون طرف ماشین هست با تاکسی بری راحت تر هستی.

قبلا دیده بودم که پرواز مستقیم و یا اتوبوس مستقیم به سلیمانیه هست. ولی تو فرودین ۱۴۰۲ که خواستم برم از سنندج اتوبوس مستقیم برای سلیمانیه نبود. پرواز مستقیم هم وقتی چک کردم نبود.

به همین خاطر من ماشین تا سنندج رفتم. اونجا ماشین رو جلوی خونه یکی از دوستان گذاشتم و با تاکسی تا مرز باشماق رفتم.

چون تاکسی رسمی نبود و ماشین شخصی بود قبل از ورود به مرزبانی پیاده شدیم. تو مرز باشماق هم یه تاکسی گرفتم تا جلوی مرزبانی (مسافت حدودا ۵۰۰ متری هست)

بعد از خروج از مرزبانی تا رسیدن به مرزبانی عراق یه مسافت ۵۰۰ متری هست که باید پیاده رفت. 

بعد از انجام کارهای مرزبانی عراق یه مسافت کوتاه تا رسیدن با تاکسی های پنجوین هست که باید تاکسی گرفت.

از اونجا هم سوار تاکسی شدیم تا پنجوین که حدودا ۵ کیلومتری هست.

بعد از رسیدن به پنجوین میشه تاکسی سوار شد یا سوار ون شد. ون ها راحت هستن (تویوتا) ولی شلوغ هستن ۱۴ نفره و تایم برد تا پر بشن و ۱۵ دقیقه ای وقتمون تلف شد.

فاصله پنجوین تا سلیمانیه هم حدودا ۷۵ کیلومتر بود. کوتاه بود ولی خیلی پر پیج و خم بود و به همین خاطر ۱ ساعت و نیم زمان برد تا برسیم. ولی جاده سر سبز و قشنگی بود و زود می گذشت.

هزینه های سفر

مرزبانی

اولین جا تو مرز باشماق عوارض خروج از کشور رو پرداخت کردیم. بعد چمدون ها رو از زیر دستگاه رد کردن. بعد یه لباس شخصی یه سری سوال پرسید که چرا دارم میرم و چیکار دارم. نهایتا هم مامور پاسپورت ها رو چک کرد و خارج شدیم.

دومین جا مرز عراق بود که باز پاسپورت ها رو چک کردن. از اونجا که خارج شدیم وارد مرزبانی عراق شدیم. هزینه بیمه هر نفر رو پرداخت کردیم. بعد رفتیم یه جا پاسپورت ها رو کنترل کردن و عکس گرفتن. (ورود به عراق)

اینجا ما یه اشتباه کردیم و رفتیم تو یه صف وایسادیم، خیلی هم شلوغ بود. (خروج از عراق). بعد از نیم ساعت که پاسپورت ها رو گرفتن گفتن اصلا نیازی نبود اینجا وایسید. :-)

هزینه اسکان در سلیمانیه عراق

خونه دوستم بودم. و اطلاعی از هزینه های هتل ندارم. ولی تو اینترنت که قبلش جستجو کرده بودم هتل هایی با هزینه شبی ۱۰۰ دلار هستن.

منتهی یه نکته ای که وجود داره اینه که تو سلیمانیه خونه های بزرگ با اجاره های پایین پیدا میشن. مثلا ۱۲۰ دلار برای یک ماه (پول پیش مثل ما ندارن). خوب اگر بتونیم خونه شبی اجاره کنیم احتمالا اجاره در حد شبی ۱۰ دلار بشه گرفت البته حدس میزنم :-)

هزینه و کیفیت غذاهای رستوران

غذاهایی که داشتن خوب بود. مخصوصا کباب رو من خیلی دوست داشتم. اونجا کباب های ایرانی رو دوست ندارن چون می گن مثل کمربند می مونه دوست دارن کباب رو که دست میگیری ترد باشه و خورد بشه.

از نظر قیمت هم چند درصدی از ایران بالاتر بود که با توجه به ارزش پول ایران طبیعی بود.

مثلا کباب سیخی ۳۰۰۰ دینار بود که اون موقع میشد سیخی ۹۵ هزار تومن.

زبان کار راه انداز تو سلیمانیه عراق

زبان کردی زبان اصلی هست و زبان عربی هم اکثرا متوجه میشن. اما زبان انگلیسی رو خیلی از اون ها به سختی متوجه میشن و اگر کردی و عربی بلد نباشیم حتما به مشکل می خوریم.

جاهای دیدنی سلیمانیه که رفتیم

پارک سرچنار

ورودی هر نفر ۱۰۰۰ دینار

چاوی لند

ورودی هر نفر ۱۰۰۰ دینار

بازار سلمیانیه

فمیلی مال

مجیدی مال

امنیت

به ظاهر همه چیز خوب بود. من تو اون چند روز دعوا ندیدم. تو ورودی مال هایی هم که رفتیم می گشتن و دستگاه بود که کیف ها رو بررسی کنن و چیزی با خودمون نبریم تو.

و یه نکته جالب این که خونه ها دیوار ۱.۵ متری داشتن و میشد گفت اصلا براشون انگار دزد تعریف نشده است. :-) چون پشت دیوار هم پنجره ها حفاظ نداشت.

قیمت ها در بازار سلیمانیه

با توجه به اینکه ارزش پول ما پایین هست نمیشه چیز خاصی خرید و بعضی چیزا رو حتی میشه در ایران ارزون تر خرید. منتهی با توجه به اینکه خیلی وقت نداشتم برم بگردم نمیتونم نظری هم بدم.

متاسفانه تو این سفر فهمیدم ارزش پول ایران به شدت پایین هست.

اما نکته خوبی که داره اینه که تنوع محصولات خیلی زیاد هست و میتونید محصولات به خصوص الکترونیکی زیادی رو ببینید.

منتهی نمیدونم بعد از خرید از نظر وارد کردن به ایران مشکل می خورید یا نه.

پوشش و حجاب در سلیمانیه عراق

پوشش اختیاری بود. تقریبا اکثر زن هایی که دیدم روسری نداشتن. البته زن هایی هم بودن که بخوان با تاب و حتی شلوارک هم باشن و کسی بهشون گیر نمیداد ولی این مورد رو کم دیدم و فکر میکنم تو فرهنگ خودشون این نیست که بخوان به اصلاح کم لباس بیرون بیان و سعی میکنن حداقل های پوشش رو با اختیار خودشون انتخاب کنن.

جمع بندی

ذهنیتی که من از سلیمانیه داشتم یه شهر کثیف بود مثل تصاویری که از شهرهایی مثل بغداد تو تلویزون دیده بودم ولی اصلا اینطوری نبود. :-) خیلی تمیز تر از چیزی بود که فکر میکردم.

از طرفی خیلی هم نگران امنیت بودم که ولی وقتی وارد شدم دیدم شهر خیلی آروم هست و سورپرایز شدم.

خرید: فکر میکردم راحت بتونم خرید ارزون داشته باشم که نشد.