انواع کش (پردازشگر، دیسک، وب و dns)
کش چیست؟
کش یک مکانیزم ذخیره سازی داده با سرعت بالاستکه برای ذخیره داده های پر استفاده و دستورالعما هایی که اخیرا مورد استفاده قرار گرفته اند استفاده می شود. کش بین حافظه اصلی RAM و واحد پردازش مرکزی CPU در یک سیستم کامپیوتری قرار می گیرد. با ذخیره سازی داده های پر استفاده در نزدیکی CPU کش باعث میشود زمان دسترسی سریع تر شود و تاخیر مرتبط با واکشی داده از حافظه اصلی کندتر کاهش پیدا کند.
اهمیت کش
کش یک نقش حیاتی در بهینه سازی کارایی سیستم و بهبود بهروه وری کلی در محیط های محاسباتی مختلف بازی می کند. اهمیت آن در چند جنبه کلیدی قابل بررسی است:
- دسترسی سریع تر به داده: با ذخیره داده پرکاربرد در نزدیکی پردازشگر، کش کردن زمان مورد نیاز برای واکشی داده از دستگاه های ذخیره سازی کندتر مثل درایو دیسک یا سرورهای شبکه را کاهش می دهد. این منجر به زمان بازیابی اطلاعات سریعتر و بهبود پاسخگویی سیستم می شود.
- کاهش تاخیر: کش کردن به کاهش تأخیر مرتبط با دسترسی به داده ها از دستگاه های ذخیره سازی دور یا کندتر کمک می کند. با نگه داشتن داده‌های پرکاربرد در کش، سیستم‌ها میتوانند تاخیر تجربه شده توسط کاربران در هنگام دسترسی به منابع را به حداقل برسانند.
- حفظ پهنای باند: کش کردن با ارائه محتوای پردرخواست به صورت محلی به جای واکشی پرتکرار آن از سرورهای ریموت پهنای باند شبکه را حفظ می کند. این باعث کاهش بار روی زیرساخت شبکه و بهبود عملکرد کلی شبکه می شود.
- مقیاس پذیری: کش کردن با کم کردن بار پردازش و ذخیره سازی از سیستم های backend، مقیاس پذیری سیستم را افزایش می دهد. سیستم‌ها با کش کردن داده‌های با دسترسی زیاد، میتوانند به طور مؤثر و بدون تجربه کاهش عملکرد user load را افزایش دهند.
- بهبود تجربه کاربری: دسترسی سریعتر به داده‌ها و کاهش تأخیر به تجربه کاربری روان‌تر و پاسخ‌گوتر کمک میکند. چه مرور وب باشد، چه دسترسی به فایل‌ها، یا اجرای برنامه‌ها، کش کردن به ارائه سریع محتوا و خدمات کمک میکند و منجر به رضایت بیشتر کاربر میشود.
- افزایش قابلیت اطمینان: حافظه پنهان می تواند قابلیت اطمینان سیستم را با کاهش ریسک اختلال در سرویس یا خرابی بهبود بخشد. با ارائه محتوای کش شده در طول دوره‌های تقاضای زیاد یا بی‌ثباتی شبکه، سیستم‌ها میتوانند در دسترس بودن سرویس را حفظ کرده و تأثیر خرابی‌های احتمالی را کاهش دهند.
انواع کش
کش CPU
کش CPU یک مولفه اساسی پردازشگرهای مدرن است و به طور چشم گیری با کاهش زمان لازم برای دسترسی به داده و دستورالعمل های پرکاربرد روی عملکر سیستم تاثیر میگذارد. بیاید کش CPU رو عمیق تر مورد بررسی قرار بدیم:
مشخصه ها
- نزدیکی به CPU: کش CPU مستقیما روی چیپ CPU قرار می گیرد و در مقایسه با دسترسی به داده از حافظه اصلی RAM یک دسترسی فوق العاده سریع تر فراهم می کند.
- ساختار سلسه مراتبی: کش CPU به چندین لایه سازماندهی میشود (L1,L2,L3)، که هر هریک از نظر اندازه، سرعت و نزدیکی به core های cpu متفاوت هستند. کش L1 کوچکترین و سریع ترین است و در نزیکی Core های CPU قرار دارد و به دنبال آن کش های L2 و L3 هستند که بزرگتر اما کندتر هستند.
عملکرد
- کش کردن داده و دستور
- کش cpu هر دو مورد داده و دستورات پر استفاده را ذخیره می کند
- زمانی که cpu نیاز به داده یا دستوری دارد اول کش را چک می کند
- اگر داده یا دستور مورد نیاز در کش پیدا شدند (cache hit) می تواند به سرعت بازیابی شود. اگر پیدا نشدند (cache miss)، Cpu داده یا دستور را از حافظه اصلی دریافت می کند و آنها را در کش برای استفاده آینده ذخیره می کند.
- انسجام کش
- برای تضمین سازگاری داده ها، Cpu های مدرن از پروتکل های انسجام کش برای همگام سازی داده بین سطوح مختلف کش و core های cpu استفاده می کنند. این پروتکل ها از ناسازگاری هایی که میتوانند ناشی از دسترسی چندین هسته به داده ها و تغییر آنها باشد جلوگیری می کنند.
سطوح کش CPU
- کش L1: کش L1 به کش دستور (L1i) و کش داده (L1d) مجزا تقسیم می شود. کش L1 به شدت سریع است اما از نظر سایز محدود است معمولا بین چند KB تا چند MB برای هر core است.
- کش L2: کش L2 به عنوان یک کش ثانویه خدمت می کند از کش L1 بزرگتر است اما سرعت دسترسی کمتری دارد. بین core های cpu درون یک chip یا مجتمع cpu core به اشتراک گذاشته می شود.
- کش L3: کش L3 آخرین سطح کش در سلسله مراتب است که میان چندین cpu core یا در چندین سوکت cpu مشترک است. بزرگتر از کش L2 است اما سرعت دسترسی آن کندرتر است.
موارد استفاده و مزایا
- بهبود عملکرد: کش cpu به طور رویایی زمان دستیابی به داده و دستورات پرکاربرد را کاهش می دهد و منجر به اجرای سریع تر برنامه و بهبود پاسخ دهی سیستم می شود.
- کاهش تاخیر حافظه: با ذخیره سازی داده و دستورات پر استفاده در نزدیکی core های cpu تاخیری که در اثر دریافت داده از حافظه اصلی بود به حداقل می رسد
- بهره وری بالاتر: کش پردازشگرها را قادر می سازد با کاهش cpu miss یا stalls که منجر به انتظار برای دریافت داده از حافظه اصلی می شود، دستورات را با کارایی بیشتری اجرا کند.
-
در سیستم کامپیوتری cpu نیاز داره به داده و دستورات از ram دسترسی پیدا کنه تا وظایف رو اجرا کنه. دسترسی به حافظه اصلی میتونه زمان بر باشه چون در مقایسه با سرعتی که پردازشگر کار میکنه نسبتا کند هست. Stalls زمانی رخ میده که پردازشگر مجبوره منتظر دریافت داده از ram بمونه که باعث میشه کارایی کلی سیستم پایین بیاد. به این stall ها memory access stalls یا cache miss گفته میشود. reducing the frequency of stalls caused by waiting for data from main memory به این معنی است که کش کمک می کنه تعداد دفعاتی که پردازشگر مجبور است منتظر داده از حافظه اصلی کندتر بمونه به حداقل برسه. این منجر به بهبود عملکرد کلی سیستم میشه چون پردازشگر میتونه به داده از طریق کش خیلی سریع دسترسی داشته باشه.
-
- بهبود چندنخی: در برنامه های چند نخی، کش cpu با کاهش رقابت برای منابع مشترک و با حداقل رساندن thrashing کش به بهبود عملکرد thread کمک می کند.
کش Disk
کش دیسک که به عنوان کش buffer هم شناخته میشود مکانیزم استفاده شده برای بهبود عملکرد i/o دیسک است که در آن به طور موقت داده ای که اخیرا مورد استفاده قرار گرفته در memory ذخیره میشود. بیاید کش دیسک رو عمیق تر بررسی کنیم:
مشخصه ها
- حافظه ram-based: کش دیسک از بخشی از random-access memory برای ذخیره موقت بلاک های داده ای که اخیرا از یک دیسک خوانده شده یا به آن نوشته شده اند استفاده می کند.
- کش دیسک می تونه در دو حالت عمل کنه:
- Write-back mode: که داده اول در کش نوشته شده و بعدا روی دیسک ریخته میشه
- Write-through : که داده همزمان روی دیسک و کش نوشته میشه
- عملیات شفاف: کش دیسک به طور شفاف برای سیستم عامل و برنامه ها عمل می کند، درخواست های i/o دیسک را رهگیری می کند و بدون نیاز به دخالت صریح کاربر بلاک های داده را کش می کند.
عملکرد
- خواندن از caching
- کش دیسک بلاک های داده اخیرا خوانده شده از دیسک به حافظه را کش می کند. زمانی که یک درخواست read برای یک بلاک داده ارسال می شود کش اول چک می کنه که آیا بلاک در memory وجود دارد (cache hit)
- اگر یافت شد داده سریع از کش دریافت می شود. در غیر اینصورت بلاک از دیسک خوانده می شود (cache miss) و در کش برای استفاده آینده ذخیره می شود.
- نوشتن در caching
- کش دیسک می تونه عملیات write رو برای بهبود کارایی write دیسک کش کند. در mode write-back داده در ابتدا روی کش نوشته می شوند و مورد تایید برنامه قرار می گیرند و تاخیر i/oدیسک را کاهش می هند.
- داده کش شده سپس به طور غیر همگام(asynchronously) روی دیسک ریخته می شود. کش کردن write میتونه پاسخ های برنامه را بهبود داده و تاخیر write را کاهش دهد.
- واکشی پیش از نیاز
- کش دیسک می تونه بلاک های داده را از پیش و بر اساس الگوهای دسترسی یا الگوریتم های پیش بینی کننده بازیابی کند.(prefetch)
- با پیش بینی درخواست های دسترسی اینده prefetching تاخیر دسترسی به دیسک را کاهش می دهد و عملکرد کلی سیستم را بهبود می دهد.
انواع کش دیسک
- کش سیستم عامل: بسیاری از سیستم های عمل یک کش دیسک را به عنوان بخشی از پیاده سازی file system نگهداری میکنند. کش توسط کرنل سیستم عامل مدیریت شده و برای بافر کردن عملیات i/o مورد استفاده قرار می گیرد.
- کش disk controller: برخی از کنترلرهای دیسک از یک مموری کش buit-in بهره میگیرند تا عملیات دیسک را شتاب بدهند. این کش های کنترلر می تونند به طور مستقل از کش سیستم عامل عمل کنند و ممکن است ویژگی های اضافی از جمله battery backup برای محافظت از داده کش شده در مواقع قطع برق را پیشنهاد کنند.
- نرم افزار کش دیسک: نرم افزار کش دیسک third-party میتونن روی سیستم ها برای تقوت یا جایگزینی کش دیسک built-in که توسط سیستم عامل فراهم شده روی سیستم ها نصب کرد. این راهکارهای نرم افزاری اغلب الگوریتم های کش و گزینه های پیکربندی پیشرفته برای بهینه کردن کارایی دیسک پیشنهاد می کنند.
موارد استفاده و مزایا
- بهبود عملکرد دیسک: کش دیسک با کش کردن بلاک های داده ای که پردسترس در memory تاخیر i/o دیسک را کاهش می دهد.
- افزایش پاسخ گویی سیستم: با کاهش زمان مورد نیاز برای دسترسی به داده از دیسک، کش دیسک پاسخگویی کلی سیستم و کارایی برنامه را بهبود می دهد.
- کاهش فرسایش دیسک: کش دیسک تعداد دسترسی به دیسک را کاهش می دهد و منجر کمترشدن فرسایش درایوهای دیسک فیزیکی می شود و به طور بالقوه طور عمر آنها را افزایش می هد.
- استفاده بهینه از منابع: کش دیسک با کاهش نیاز به دسترسی های مکرر به دیسک، آزاد کردن CPU و پهنای باند دیسک برای کارهای دیگر، به بهینه سازی منابع سیستم کمک می کند.
کش وب
کش وب که به عنوان کش web proxy هم شناخته می شود مکانیزمی است که برای ذخیره سازی کپی های محتوای وب مثل صفحات html، تصاویر یا فایل های Multimedia به صورت محلی روی دستگاه های کلاینت یا سرور مورد استفاده قرار می گیرد. بیاید کش وب رو به طور عمیق تر بررسی کنیم:
مشخصه ها
- حافظه proxy-based: کش وب به صورت یک واسطه بین کلاینت ها (از جمله مرورگر وب) و سرورهای وب عمل می کنند و محتوای وب درخواست شده توسط کلاینت ها را رهگیری و کش می کنند.
- سیاست های کش کردن: کش وب سیاست های کش کردن را به کار می گیرد تا تعیین کند کدام محتوای وب باید کش شود و برای چه مدتی باید کش شود. این سیاست ها بر اساس فاکتورهایی از جمله محبوبیت محتوا، تازگی و محدودیت های اندازه کش هستند.
- کش کردن سلسله مراتبی: در استقرارهای با مقیاس بزرگ کش های وب می تونند به سلسله مراتب هایی سازماندهی شوند که در آن کش های با سطح پایین تر به کلاینت های منحصربفرد خدمت می کنند و کش های با سطح بالا تر به عنوان یک میانجی هایی بین کش های سطح پایین تر و سرورها خدمت می کنند.
عملکرد
- کش کردن محتوا:
- کش وب کپی هایی از محتوای وب درخواست شده توسط کلاینت ها رو به صورت محلی روی سرورها یا دستگاه های کلاینت کپی می کند. زمانی که یک کلاینت درخواست ریسورس وب را دارد کش ابتدا چک می کند که کپی کش شده در دسترس باشد (cache hit)
- اگر پیدا شد محتوای کش شده مستقیما به کلاینت بر میگردد و دیر از نیاز به واکشی آن از وب سرور اصلی جلوگیری می شود
- اگر پیدا نشد (cache miss) کش محتوا را از وب سرور دریافت می کند و آن را به صورت محلی برای درخواست های بعدی ذخیره می کند.
- بی اعتباری کش (cache invalidation):
- کش وب مکانیزم هایی را برای باطل کردن محتوای کش شده قدیمی یا منقضی شده پیاده سازی می کند و تضمین می کند کلاینت ها آخرین نسخه از ریسورس های وب را دریافت می کنند.
- این ممکن است شامل بررسی به‌روزرسانی‌ها با استفاده از http headers مانند Last-Modified یا ETag و تأیید مجدد محتوای کش شده با سرور مبدا باشد.
- فشرده سازی کش:
- برخی کش های وب از تکنیک های فشرده سازی محتوا از جمله gzip یا brotli برای کاهش سایز محتوای وب کش شده پشتیبانی می کنند در نتیجه فضای ذخیره سازی را حفظ کرده و کارایی کش را بهبود می بخشند.
انواع کش وب
- کش پراکسی:
- کش های پراکسی در لبه های شبکه یا درون زیر ساخت شبکه سازمان ها مستقر می شوند تا محتوای وب درخواست شده توسط کلاینت ها را رهگیری و کش کنند
- آنها به عنوان میانجی هایی بین کلاینت ها و وب سرورها خدمت می کنند و با کش کردن محتوا تاخیر و استفاده پهنای باند را کاهش می دهند
- کش مرورگر
- مرورگرهای وب کش محلی خودشان از محتوای وب را نگه میدارند و کپی هایی از صفحات وب بازدید شده قبلی، تصاویر و سایر ریسورها ذخیره می کنند.
- کش مرورگر سرعت بازدیدهای بعدی از همان وب سایت را با ارائه محتوای کش شده به طور مستقیم از محل ذخیره سازی محلی افزایش می دهد
- کش شبکه توزیع محتوا (CDN)
- CDNها شبکه های توزیع شده سرورهای لبه ای را که در مکان های پراکنده جغرافیایی قرار دارند، اداره می کنند.
- این سرورهای لبه ای کپی هایی از محتوای وب را کش می کنند و آنها را بر اساس نزدیکی جغرافیایی که کاربران دارند ارائه می کنند، تاخیر را کاهش می دهند و سرعت تحویل محتوا را بهبود می دهند.
موارد استفاده و مزایا
- وب گردی سریع تر: کش وب مرور وب را با تحویل مستقیم محتوای کش شده به کار، کاهش زمان مورد نیاز برای واکشی ریسورس ها از سرور ها وب ریموت شتاب میدهد.
- حفظ پهنای باند: با ارائه محتوای کش شده به صورت محلی کش وب نیاز برای دانلودهای تکراری از سرورهای ریموت را کاهش می دهد و پنهای باند شبکه را حفظ کرده و ترافیک اینترنت را کاهش میدهد.
- بهبود عملکرد وب سایت: کش وب بار سرور را کاهش داده و عملکرد وب سایت را با محول کردن وظایف تحویل محتوا به سرورهای کش محلی بهبود میدهد در نیجه مقیاس پذیری و پاسخگویی را افزایش میدهد
- کاهش تاخیر: کش کردن محتوای وب پر استفاده به طور محلی تاخیر مرتبط با واکشی ریسورها از وب سرور های دور را به حداقل میرساند و منجر به بارگزاری سریع تر صفحات و بهبود تجربه کاربری می شود.
کش DNS
کش DNS که به آن resolver cache هم گفته یم شود مکانیزمی است که برای ذخیره موقت نگاشت آدرس name-to-ip اخیرا resolve شده به صورت محلی روی دستگاه های کلاینت یا سرور های dns استفاده می شود. بیاید کش dns رو عمیق تر بررسی کنیم:
مشخصه ها
- فضای ذخیره سازی محلی: کش DNS به طور لوکال روی دستگاه کلاینت یا سرورهای dns قرار میگیره و نگاشت های آدرس name-to-IP دامین که اخیرا resolve شده را برای دوره قابل تنظیمی ذخیره میکند.
- Time-to-Live(TTL): هر رکورد dns کشده مرتبط با یک مقدار TTLاست که مشخص می کند این رکورد چه مدت زمانی قبل از اینکه منتقضی شود باید ضبط شود. یکبار که ttl منقضی شد رکورد کش شده حذف می شود و dns resolver باید از سرورهای DNS معتبر برای به دست آوردن اطلاعات به روز شده استعلام کند.
- کش سلسله مراتبی: کش dns میتونه سلسله مراتبی باشه، کش های dns محلی به دستگاه های کلاینت منحصربفرد سرویس می دهند و سرورهای dns میانجی رکوردهای dns بدست آمده از طرف چندین کلاینت را کش می کنند.
عملکرد
- کش کردن DNS Resolution
- کش dns نگاشت های آدرس name-to-IP دامنه که اخیرا به دست آمده اند را به صورت محلی روی دستگاه های کلاینت یا سرورهای dns ذخیره می کند.
- زمانی که کلاینت یک آدرس ip منطبق با نام دامنه را درخواست میکند dns resolver اول کش محلی آن را برای یک نگاشت کش شده چک می کند (cache hit)
- اگر پیدا شد resolver آدرس ip کش شده را به کلاینت بر میگرداند و از نیاز برای پرس و جوی سرورهای dns خارجی جلوگیری می کند
- اگر پیدا نشد (cache miss) آنگاه resolver از سرورهای خارجی معتبر استعلام میگیرد و نگاشت resolved شده را برای استفاده بعدی کش می کند.
- کش کردن منفی
- کش dns همچنین پاسخ های منفی را کش می کند از جمله dns resolution failures (مثلا دامین موجود نیست)
- این کمک می کنه تا بار روی سرورهای dnsمعتبر کاهش یافته و کارایی dns resolution بهبود پیدا کند.
انواع کش DNS
- کش DNS سمت کلاینت
- دستگاه های کلاینت از جمله کامپیوتر ها، اسمارت فون ها و روترها کش های dns محلی خودشان را دارند
- این کش ها رکوردهای dns بدست آمده را برای نام های دامنه اخیرا بازدید شده ذخیره می کنند و جستجوی dns بعدی را سرعت می بخشند و عملکرد browsing را بهبود می دهند
- کش DNS server
- سرورهای dns شامل سرورهای recursive dns توسط ISPها و dns resolver های عمومی مثل Google public dns و OpenDNS ارائه می شوند و کش های dns خودشان را نگه می دارند.
- این کش ها رکوردهای resolved شده از طرف چندین کلاینت را ذخیره می کنند و تاخیر dns resolution را کاهش می دهند و کارایی کل شبکه را بهبود می دهند.
موارد استفاده و مزایا
- DNS Resolution سریع تر: کش DNS با کش کردن نگاشت آدرس name-to-IP اخیرا پیدا شده به صورت محلی باعث شتاب دهی dns resolution می شود و زمان مورد نیاز برای واکشی نگاشت ها از سرورهای dns خارجی را کاهش می دهد
- بهبود عملکرد شبکه: با کش کردن رکوردهای dns به صورت محلی کش dns تاخیر dns resolution را کاهش داده کارایی کلی شبکه را بهبود می دهد به خصوص برای وب سایت ها و دامین های پر بازدید.
- کاهش ترافیک پرس و جوی DNS: کش dns حجم پرس و جواهای dns ارسالی به سرورهای dnsمعتبر را با ارائه رکوردهای dns کش شده محلی کاهش می دهد. این باعث کاهش بار روی زیرساختار dnsشده و کارایی dns resolution را افزایش می دهد
- افزایش قابلیت اطمینان: کش dns قابلیت اطمینان dns resolution را به ارائه نگاشت کش شده حتی در زمانی که سرورهای dns از دسترس خارج شده اند یا در زمان های downtime افزایش می دهد. این دسترس پذیری سیستم را افزایش می دهد و دسترسی بدون وقفه به سرویس ها و ریسورهای وب را تضمین می کند.
بهترین روش ها برای مدیریت کش
مدیریت کش بهینه برای بهینه سازی کارایی سیستم، تضمین سازگاری داده و حداقل سازی استفاده منابع حیاتی است. در اینجا برخی از Best practice ها برای مدیریت کش آماده است:
- شناسایی Performance Hotspots
- کارایی برنامه خورد را تحلیل کنید تا نواحی ای که کش کردن می تواند با معنی ترین بهبودهای کارایی را داشته باشد شناسایی کنید. روی داده های پراستفاده یا عملیات محسابات مبنا تمرکز کنید که کش کردن آنها مفید است
- استفاده از استراتژی های کش کردن
- برای داده یا عملیاتی که زیاد استفاده می شوند اما به ندریت تغییر می کنند کش کردن را به صورت selectively پیاده سازی کنید. از کش کردن داده ای که بی ثبات هست یا خیلی زیاد بروز می شود اجتناب کنید چون ممکن است منجر به cache entryهای قدیمی و ناسازگاری داده شود.
- بی اعتبار کردن کش
- مکانیزم های برای بی اعتبارکردن کش پیاده سازی کنید تا تضمین کنید داده کش شده بروزباقی می ماند. از تکنیک هایی مثل انقضای time-based، ورژن گذاری یا نامعتبرسازی event-driven برای refresh کردن مدخل های کش در زمانی که داده مرتبط تغییر می کند استفاده کنتید
- سیاست های تحلیه (Eviction)
- سیاست های تخلیه مناسب برای مدیریت سایز کش انتخاب کمنید و استفاده بهینه کش را تضمین کنید. سیاست های تخلیه رایج شامل Least Recently Used(LRU) – Least Frequently Used(LFU) – انتضای Time-to-Live (TTL)
- سیاست تخلیه را انتخاب کنید که به بهترین وجه با الگوهای دسترسی برنامه شما و الزامات نگهداری داده مطابقت دارد.
- اندازه دهی Cache
- اندازه کش خود را بر اساس منابع حافظه موجود و ویژگی های حجم کاری مورد انتظار تنظیم کنید.
- کش oversized ممکن است منجر به فشار حافظه و افزایش هزینه سربار garbale collection شود، در حالی که کش undersized ممکن است منجر به cashe miss های مکرر و کاهش عملکرد شود.
- مکانیزم های fallback
- مکانیزم‌های fallback را برای هندل کردن cache miss ها پیاده‌سازی کنید.
- هنگامی که cache miss رخ می دهد، به منبع داده اصلی (به عنوان مثال، پایگاه داده، سیستم فایل) برگردید تا داده های مورد نیاز را بازیابی کنید.
- از کش به عنوان یک بهینه‌سازی عملکرد استفاده کنید، اما مطمئن شوید که برنامه شما حتی در غیاب داده‌های کش شده نیز کاربردی باقی می‌ماند.
- ملاحظات امنیتی
- هنگام ذخیره اطلاعات حساس یا محرمانه، پیامدهای امنیتی را در نظر بگیرید. برای محافظت از داده‌های ذخیره‌شده در برابر دسترسی یا قرار گرفتن در معرض غیرمجاز، کنترل‌های دسترسی مناسب، رمزگذاری و تکنیک‌های masking را اجرا کنید.